Ponczo

    Po ponad dwunastu godzinach podróży,z atrakcjami typu dłuuuuuugaśne  mosty( wyszły nieco pijane choć nie wiem dlaczego,czy to wina mgły czy moich umiejętności,choć ja trzeźwa byłam:))).....

(wokoło gęsta mgła a pod nią morze)

....tunele,promy..

......że o zwykłych autostradach już nie ma co wspominać,dotarłam na miejsce :)))
Niemcy powitały mnie równie piękną jesienią jak Szwecja pożegnała:)I tu wspomnę jednak o autostradach,bo w przeciwieństwie do naszych ,niemieckie obsadzone są gęsto zieleniną wszelaką albo biegną przez lasy,a przynajmniej A1 którą jechałam.O tej porze roku jedzie się tamtędy naprawdę przyjemnie,jakby w przepięknym kolorowym tunelu.Tym razem nie wygłupiałam się ze zdjęciami z samochodu,ruch był duży a ja zmęczona ale na parkingu to i owszem:)))

Ale do rzeczy czyli do poncza:)))
W poprzednim poście już była zajawka  ale w lesie niewiele było widać,teraz więc przedstawię je trochę bliżej.

Modelka ze mnie najgorsza z możliwych,zwykle stoję jak słup soli  więc raz figur popróbowałam :))))

 Ale chyba jednak  pozostanę przy pozowaniu w charakterze solnego słupa:)))

 Ścieg-dwa oczka prawe,dwa lewe,ponczo robione w całości na końcu zszyte na bokach.

 Wykończenie dekoltu i rękawów to robiony osobno i przyszyty warkocz (20 oczek,po trzy z każdej strony jako brzeg,warkocz z 16 oczek,przeplatany co 14 rząd)

Zużyłam 7 motków i jakąś 1/3 z ósmego,druty Addi  na żyłce nr 6

Ponczo jest super.Nie mam tu na myśli mojego wykonania,które jak zwykle pozostawia wiele do życzenia,ale wszystko inne czyli włóczkę,fason,wygodę noszenia.Jestem z niego bardzo zadowolona.Na szczęście zrobiło się ciepło i ładnie,można je trochę ponosić na co już nie miałam nadziei:))