Zimowy komplet

      Jakoś tak wiosną wydziergałam sobie kolejną chustę-strzałkę.Bardzo ten sposób robienia chust przypadł mi do gustu.Miałam bordową wełnę ze sprutego Viajante ,do niej dołożyłam motek skarpetkowej Regii (chyba Regii) w pasujących kolorach.

Wełny było sporo,nie musiałam się martwić,że mi zabraknie.Te chusty są zdradliwe,trzeba w odpowiednim momencie zacząć zmieniać kształt , inaczej często brakuje włóczki na końcówce.Tak jak w mojej poprzedniej strzałce ,gdzie trzeba było kawał spruć:)).
\

Tu na szczęście żadnego prucia nie było a nawet wręcz przeciwnie.Zostało całkiem sporo włóczki więc poszłam na całość i machnęłam jej jeszcze szydełkową koronkę.

A co?Kto bogatemu (we włóczkę)zabroni? :))

Ale że  wciąż całej wełny nie zużyłam, no to dorobiłam sobie do kompletu czapkę.Czapka,jak to u mnie,inna miała być a inna wyszła ,bo mi się w trakcie dziergania koncepcja zmieniła.Ja zdecydowanie nie mam jednak ręki do czapek i nie lubię ich robić.Tę zrobiłam po prostu żeby wykorzystać wełnę do końca.

Nie mam pojęcia gdzie wetknęłam  głowę mojej Chudziny, biedaczka bezgłowa i czapki przymierzyć nie może.

Taka sobie prosta.Niestety całość okazała się dla mnie zupełnie nie twarzowa,czapka zwłaszcza(inna sprawa,że dla mnie  rzadko która czapka twarzowa jest).W tej sytuacji chusta stała się prezentem imieninowym,a ponieważ akurat czapki natenczas nie mogłam znaleźć,to w listopadzie stanie się prezentem urodzinowym i osoba obdarowana będzie miała komplet a ja prezent z głowy:)).

    A'propos czapek.Onegdaj wydziergałam sobie dwie czapki z tej samej włóczki - tę i tę .Obie niby ok ale jakoś nie do końca i choć zdarzało mi się je nosić,to nie byłam zachwycona.W końcu wyciągnęłam obie,pomierzyłam,pozastanawiałam się uznałam,że jedną spruję i zrobię otok drugiej bo z otokiem wyglądam nieco lepiej.I wyszło to tak:

I teraz mam nadzieję ją nosić i być zadowoloną:)).

A żeby już tak zimowo (brrr) nie było,wrzucę trochę lata,co?
No sorry,nie mogę się oprzeć :))))

Do następnego razu :)))