Bla,bla,bla...czyli o wszystkim i o niczym:))

     

Cudne ,prawda?Niemal codziennie przechodzę obok i nie mogę się napatrzeć:))

 
    Ludzie,jak ja lubię u Niemców kupować:)))
Idę do sklepu,przeglądam szmaty/buty,bieliznę (niepotrzebne skreślić ).To mi się podoba i to też...Nie chce mi sie mierzyć?Nie jestem pewna czy mi sie podoba?Nie ma sprawy.Biorę jak leci,płacę i wracam do domu.A tam sobie w całkowitym spokoju i w najróżniejszych stylizacjach przeglądam ,mierzę ,zastanawiam się.Mam zwykle na to dwa tygodnie.To zostaje ,to w reklamówkę i do sklepu.Nikt nie zapyta dlaczego,nikt się nie interesuje.Oddać?Proszę bardzo.Że towar był przeceniony?To co z tego,żaden problem.Towar oddaję,pieniążki inkasuję.Fertig:)))I tak jest praktycznie ze wszystkim.
I czy można się dziwić,że wpadłam w zakupoholizm?
   Wczoraj poszłam reklamować  bezprzewodowy dzwonek do drzwi.Wprawdzie działał ale według mnie na zbyt małą odległość.Trochę miałam wątpliwości czy przyjmą.Nie[potrzebnie.Nikt się nawet nie zająknął dlaczego,po co.Krótka chwilka i wyszłam z nowym.
A to dzisiejsze łupy:)))Naturalnie mierzone dopiero w domu,ale zwrotów nie będzie:))

Zakup jak najbardziej celowy i zaplanowany,jak widać na urlop się wybieram:)))W dodatku trafił się komplet  za niewygórowaną cenę a nawet mam -15% na zakupy przyszłotygodniowe,gdybym takowe poczynić zamierzała:))
Ja wiem naturalnie,że daleko mi do figury modelki na opakowaniu ale jak się w sarong owinę to się w miarę bezboleśnie przemknę w zaciszne miejsce,gdzie się zaszyję z dala od ludzkich oczu:))))Oczywiście optymistycznie zakładam ,że będzie lato i upały:)))
       Tymczasem pada i przewidywane są burze ale za to weekend ma być upalny.I tak trzymać,już mi się znudziły te chłodnawe dni.Niby jest ciepło ale balkon tutejszy jest od północnej strony i trochę jednak za chłodno na wietrzenie się na nim.Za to zakwitły kwiatki:))W ubiegłym roku kupiłam jakąś niebieską mieszankę i najwyraźniej same się wysiały.

Nie wiem co to za jedne,ładniutkie,wiecie co to jest?
Podlewając je podglądam z zazdrością sąsiadów.

W każdy pogodny dzień około południa zaczynają śniadanie,jedzą sobie niespiesznie ,rozmawiają.Potem prasówka.Następnie pani czyta książki,pan gazety lub znika gdzieś w głębi mieszkania.

Wczesnym wieczorem kolacja na balkonie.Od czasu do czasu znikają na urlopach,czasem jeżdżą na rowerowe wycieczki rowerami wyposażonymi w silniczek na wypadek gdyby się zbyt zmęczyli.Raz w tygodniu przychodzi Putzmann do sprzątania.Ech.....niemieckim emerytem być......
A mnie,jeżeli nie wygram w między czasie w totolotka,czeka praca do śmierci,fajna perspektywa ,co?I to niezależnie od pomysłów wiekowo-emerytalnych naszych rządzących:))
     Robótkowo niewiele się dzieje.Praca nad torebką utknęła w miejscu.Wzięłam się za coś innego.Pytanie tylko czy dojdę do finału,bo też jakoś tak niemrawo....

Pożyjemy,zobaczymy:))
  Za to więcej ostatnio czytam (szczególnie nocami,kiedy wybudzona nie mogę zasnąć) lub słucham (na nudnych spacerach).
Trafiły mi się ostatnio dwie książki Joanny Bator-"Chmurdalia",audiobook rewelacyjnie czytany przez Annę Marię Buczek i "Piaskowa Góra".
  
Jestem zachwycona książkami i lektorką.Pierwszy raz uważam ,ze książki lepiej się słucha niż czyta. Piaskową Górę przeczytałam ale gdybym trafiła na audiobook,chętnie do niej wrócę.A.M.Buczek lepiej czyta niż ja:))Jeżeli jeszcze nie czytaliście to szczerze polecam:))
  Przeczytałam też,a raczej przesłuchałam "Jaskółki z Kabulu" i też polecam ale z zupełnie innego powodu,a mianowicie żeby zobaczyć co dzieje się z ludzkim życiem pod okrutnymi rządami religijnych fundamentalistów.Jak pokazuje ostatnio  przykład "lekarzy"z ich wyznaniem wiary,ale i wiele innych,istnieje niebezpieczeństwo że pomału też idziemy w tym kierunku.I choć może u nas nie wyglądałoby to tak samo,to historia już nie raz pokazała co znaczy religijny fanatyzm.Zresztą każdy fanatyzm.

Zamieszczam opis książki ze strony Lubimy czytać.pl
Oto historia czterech różnych miłości... Kiedyś Mohsen i jego piękna żona snuli plany na przyszłosć. Teraz Zunaira, prawniczka broniąc praw kobiet, nie może nawet wyjść na ulicę z odsłoniętą twarzą... Atik nie wie, co to radość życia. Kidyś był żołnierzem, teraz jest strażnikiem w więzieniu, gdzie przebywają skazani na śmierć. Zło, które go otacza, przenika do jego duszy, niszczy dom, małżeństwo. Musarrat, niekochana, chora żona, jest jeszcze jednym brzemieniem. Los tragicznie splata historie tych czworga ludzi i ich rozpaczliwych zmagań, by zachować ludzką twarz w nieludzkich czasach, w nieludzkim świecie, gdzie każda przyjemność jest śmiertelnym grzechem, a śmierć staje się banalna.

Nie mogę przestać o tym myśleć ,zwłaszcza gdy spotykam te kobiety w burkach.

I tym optymistycznym akcentem kończę te bla,bla,bla...

Pogody,ciepełka,słońca Wam życzę:)))